Orne – The Conjuration by the Fire (2006)

Label: Black Widow Records
Bandsite: www.orne.rules.it

Duur: 48:26
Reviewer: JoJo
Waardering: (uit max. 5 JoJo’s)

Orne komt uit de omgeving van Turku in Finland en is een sideproject dat geworden is tot een heuse band van gitarist Kimi Kärki, die onder de naam Peter Vicar tevens deel uitmaakt van de ‘doommetal-band’ Reverend Bizarre. ‘Orne’ is een fictieve persoon in H. P. Lovecraft's (1890-1937) ‘The Case of Charles Dexter Ward’. Toeval of niet maar dat is een boek dat ik in de jaren zeventig ooit wilde lezen voor mijn boekenlijst op het Atheneum en dat om duistere redenen door mijn lerares Engels werd afgekeurd. Om al even duistere redenen is de naam van de band een aantal jaren terug omgedoopt van ‘Mesmer’ tot ‘Orne’ en sinds de release van dit album inmiddels tot ‘The Orne’. Om aan te geven dat er maar één Orne is? Of bekt het beter?
‘The Conjuration by the Fire’ is Orne’s debuut, al timmert de band al vele jaren aan de weg. Er is op geen enkele wijze sprake van ‘doommetal’ op dit album al zit het schreeuwen van zanger Witchfinder in ‘Lighthouse’ tegen ‘grungen’ aan. Ik ervaar de muziek veel meer als een relatief rustige Van der Graaf Generator met her en der wat restantjes King Crimson vroege stijl, gelardeerd met folky akkoorden en thema’s. En ik moet zeggen dat het album mij goed bevalt. Melodieus, zinneprikkelend, af en toe wat heavier passages en opvallend zijn vooral de prachtige klanken en akkoorden van de sopraansax en dwarsfluit van Jussi Lisko. Die kan er wat van en weet het geheel een speciale sfeer te geven.
Zowel muzikaal als tekstueel speelt het album zich grotendeels in sombere contreien af. Niet zo gek als bekend is dat Kimi Karki met name geïnteresseerd is in horror, het occulte, geschiedenis, oorlog, religie en macht, zonder dat hij blijft hangen in ‘doomdenken’. “Fire is the element of power, it consumes but also create, it is always restless, always hungry. Hail victory, hail ever-burning Rosicrucian lamps and watchtowers of the elements. Amen!”. Dat zegt genoeg.
‘A Beginning’, ‘Anton’ en ‘Opening the Watchtower’ springen er wat mij betreft uit door hun
doordachte en pakkende melodielijnen en ingenieuze opbouw. Albert Witchfinder heeft een prima stem die refereert aan Peter Hammill. Al loopt hij kans, door zijn dictie en zijn uitgesproken wijze van zingen, dat veel hetzelfde gaat klinken. Ook de tracks vertrekken en eindigen grotendeels in eenzelfde midtempo. Aangezien dit album mijn eerste kennismaking is met band en zanger doet het probleem van uitwisselbaarheid zich nu nog niet in die mate voor. Maar bij eventuele vervolgalbums ….
Orne heeft met het in een mooi boekje getooide ‘The Conjuration by the Fire’ een niet-revolutionair maar goed en aangenaam progressief werk afgeleverd dat zeker naar meer smaakt. Iets meer afwisseling in de toekomst en de teller zal met gemak naar vier uitstekende JoJo’s door-slaan. JoJo (07-2007)

Bezetting:
Antti Fredriksson - bass guitar
Kimi Kärki - guitars, chorus
Pirkka Leino - organ, Rhodes piano
Jussi Lisko - soprano saxophone, flute
J.Lovely a.k.a. Void - drums, percussion
Pekka Pitkälä - lead guitars
Albert Witchfinder - vocals, recitation, cries, incantations, chorus

Discografie:
The Conjuration by the Fire (2006)