Wat een week ... CD

THE PINEAPPLE THIEF - Tightly Unwound (2008)

'One of the most influential ...

... bands of the New Artrock', zoals omschreven op de hoessticker, dat lijkt mij lichtelijk overdreven maar The Pineapple Thief biedt wel degelijk hoge kwaliteit. Met enige terughoudendheid schafte ik het nieuwste al- bum 'Tightly Unwound' aan, bang om teleurgesteld te worden want laaiend enthousiast ben ik over de voorgaande albums nooit geworden. Maar die angst was ongegrond.
De band laat een volwassen geluid horen waar nog wel wat sporen van U2, Radiohead en Porcupine Tree in zijn getrokken maar waar het op eigen benen staan de boventoon voert. De produktie is prima - wat een heerlijke diepe bassen - en de composities aantrekkelijk o.a. door de afwisseling tussen relatief toegankelijke, emotionele tracks zoals 'My Debt to You' en complexere, meer experimentele nummers.
Subliem hoogtepunt van dat 'experiment' vormen de tien minuten van 'Different World' en vooral de vijftien minuten van 'Too Much to Lose'. De band laat hier horen wat er allemaal in de koffer met muzikale bagage zit. Progressieve rock op z'n best.
Toch een minpuntje maar dan van een andere orde. Absurd dat op de goed verzorgde hoes niet eens een bezetting te vinden valt. De enige naam die wordt genoemd is van frontman, componist en producer Bruce Soord. Van John Sykes (bas), Keith Harrison (drums) en Steve Kitch (keyboards) geen spoor te bekennen. Bij deze dan maar. JoJo (wat een week 29)