DFA - 4th (2008)

Label: Moonjune Records
Bandsite: dutyfreearea.it/ & myspace.com/dutyfreearea
Duur: 64:31
Reviewer: Harry 'JoJo' de Vries
Waardering: (uit max. 5 JoJo's)

Moonjune Records is een muzieklabel dat gevestigd is in New York en geleid wordt door producer, promotor en tourmanager Leonardo Pavkovic. Het label richt zich, zo interpreteer ik de missie van de organisatie zelf, vooral op het uitbrengen van aan Soft Machine maar ook Canterbury gereletateerde progressieve- en jazzrock. De naam duidt dat ook al aan, als verwijzing naar de 1970-track 'The Moon in June' van The Soft Machine. Pavkovic trekt de missie echter breder "Its focus is to release interna- tionally-situated music by artists exploring the expanding boundaries of genuine, challenging, non-over-produced music that cannot be easily categorized into any specific format". Een prijzenswaardig streven dat inmiddels een interessante catalogus heeft opgeleverd.
De Italiaanse band DFA (Duty Free Area) maakt sinds kort ook deel uit van deze stal en 'debuteert' bij Moonjune met '4th', een titel die al net zo creatief is als de eerste zeven Soft Machine titels. Muziek die niet in een specifiek 'format' past, is nu niet direct een gedachte die bij mij opkomt als ik naar '4th' luister. Voor Moonjune bands als Mahogany Frog en The Wrong Object - waarover de komende weken meer - geldt dat zeker wel met hun experimentele kantjes. Maar voor de overigens sterke en prachtige jazz-rock van DFA niet, welke zich overduidelijk beweegt in het idioom van Hatfield and the North en National Health en dat mag toch wel een speci- fiek 'format' worden genoemd.
Dit album bestaat uit tracks met een basis die puntig en melodieus is en waar overheen lustig en technisch knap wordt gesoleerd en wellicht zelfs geimproviseerd. Het zijn bij uitstek de uitzonderlijke elektrische piano- en orgelsolo's van Alberto Bonomi en de gitaarsolo's van Silvio Minella die de sound domineren, gesteund door de vaardige ritmesectie van De Grandis en Baldassari. Dit leidt tot een vierde album dat uitnodigt tot luisteren, de aandacht vasthoudt en dat na iedere track en solo nieuwsgierig maakt naar wat er nog gaat komen. En dat is een kwaliteit want het overkomt mij regelmatig bij prog- en jazz-rock releases dat ik het een hele zit vind en het dus ook niet uitzit.
Ook de gastbijdragen op cello van Zoltan Szabo en viool en viola van Maria Vicentini moeten worden genoemd omdat zij de achttien minuten van 'Mosoq Runa' en de zes van 'La ballata de s'isposa 'e Mannorri' een prachtige, warme sfeer geven die je zelden tegenkomt in het jazz-rock segment. Mijn persoonlijke favoriet is 'The Mirror' dat een ijzersterk thema en melodie en een mooie tekst heeft en een uitvoering krijgt die je in tien minuten meeneemt naar alle uithoeken van het jazzrock landschap. En dat geldt voor de meeste tracks. In die zin onderscheidt '4th' zich ook van zijn voorgangers want op 'Lavorni in Corso' en 'Duty Free Area' vond ik de fantasie en de diversiteit te mager.
Hoewel het experiment ontbreekt en de band niet of nauwelijks buiten het door Hatfield et al gebaande 'format' treedt, heeft DFA met '4th' een meer dan uitstekend album afgeleverd dat frequent de laser zal sieren. Harry 'JoJo' de Vries (09-2008)

Bezetting:
Alberto De Grandis - drums, percussion, vocals on 5
Alberto Bonomi Hammond - A-100 organ with Leslie 760, Fender Rhodes electric piano, Steinway acoustic piano, synths, flute
Silvio Minella - electric guitars
Luca Baldassari - bass guitar
Special guests:
Andhira vocals on 6: Elena Nulchis, Cristina Lanzi, Egidiana Carta
Zoltan Szabo cello on 4 & 6
Maria Vicentini violin & viola on 4 & 6


Discografie:
Lavori in Corso (1996)
Duty Free Area (1999)
Work in Progress Live (2001)
Kaleidoscope (2007)
4th (2008)