Salim Ghazi Saeedi - Iconophobic (2010)

Label: Salim
Bandsite: www.salimworld.com
Duur: 37:33
Reviewer: Harry 'JoJo' de Vries
Waardering: (uit max. 5 JoJo's)

Salim Ghazi Saeedi
is een progressief muzikant uit Teheran (Iran). Het is opvallend dat de laatste tijd steeds meer albums van bands en artiesten vanuit dit afgesloten land doorsijpelen. Zo besprak ProgLog AFTERglow recent een album van Mehran, ook al uit Iran. Wellicht dat het ruimer beschikbaar komen van internet en van sociale media als Facebook en Twitter meehelpen het bastion te doorbreken. Laten we het hopen. Niet alleen omdat een open wereld de voorkeur verdient maar ook omdat de werkstukken van die artiesten zeer de moeite waard zijn. Zo ook het album 'Iconophobic' van Saeedi.
Dit album is opgebouwd uit dertien instrumentale stukken die niet langer duren dan een minuut of drie. Alles is gecomponeerd, gespeeld en geproduceerd door Saeedi zelf en wordt gedomineerd door gitaar en keyboards. En daarop staat hij zijn mannetje en ook het geluid is prima verzorgd. De korte muzikale statements doen mij denken aan wat John Zorn deed tijdens zijn 'Film Works'-cyclus. De muziek van Saeedi zou dan ook heel goed dienst kunnen doen als filmmuziek. Ook referenties aan Patrick O'Hearn, Sufjan Stevens en Mike Oldfield doen opgeld en in de relatief wat forsere, door klassieke muziek, beinvloedde stukken komt zelfs The Enid voorbij. 'A Satire on Hell' is daarvan een goed voorbeeld en een van mijn favoriete tracks. Maar wellicht is er in Iran nooit iets doorgedron- gen van The Enid, dat sluit ik niet uit, dus dit 'hineininterpretieren' is geheel voor mijn rekening.
'Iconophobic' is een heerlijk album om op weg te dromen, mijmerend over vrijheid, openheid en de mooie dingen van het leven. Al gaat het concept- album ook over zijn angst voor 'imagery' dat ik vertaal als 'verbeelding', de angst voor de beelden die opdoemen bij het lezen van boeken en luisteren naar muziek. Dat lijkt mij nogal lastig voor een muzikant.

Ik dacht eerst dat Saeedi niet direct als doel heeft een vuist te maken naar het regime in Iran. Een statement maken met instrumentale muziek is bovendien lastig. Of is misschien het benaderen van de Westerse markt als muzikant al een 'overtreding'? Tot ik in verband met de track 'Music is Haram' het woord 'haram' opzocht. Dat is een term uit de islam om goede- ren aan te duiden die niet door moslims gebruikt mogen worden. Muziek mag dus niet gebruikt worden. Dan weten we genoeg. Maar los van die impliciete betekenissen laat 'Iconophobic' prima muziek horen die meer dan voldoende aanleiding geeft Salim Ghazi Saeedi te blijven volgen. Harry 'JoJo' de Vries (11-2010)

Bezetting;
Salim Ghazi Saeedi - guitars, keyboards

Discografie:

Abrahadabra (2006, met band Arashk)
Sovereign (2007, met Arashk)
Ustuqus-al-Uss (2008, met Arashk)
Iconophobic (2010 )