Wat een week ... CD

DARK SUNS - Orange (2011)

Een lange aanloop ...

... had ik nodig om dit album 'Orange' van de Duitsers van Dark Suns te doorgronden. Nu dat gelukt is kan ik concluderen een bijzonder en sterk album in huis te hebben.
Op de hoessticker staat "You shall not die without ever having listened to this record". Dat gaat wat ver. Ik ben voorlopig niet van plan het aardse om te ruilen met het hemelse en er zullen zoveel dingen zijn die je niet gedaan hebt of waar je niet naar geluisterd hebt als je dood gaat. Het leven is immers te kort. Maar ik begrijp wel wat men er mee bedoelt: dat Dark Suns een uitermate goed album heeft gemaakt dat mij doet denken aan het laatste album van Opeth, aan Gentle Giant, Echolyn, OSI en Porcupine Tree. Zo'n beetje een mix van dat alles.
De muziek wordt in de steviger stukken, zoals 'Toy', gedomineerd door de Hammond B3 van Ekky Meister. In de rustiger tracks zoals 'Not Enough Fingers' en 'Ghost' zijn het vooral de gitaren van Maik Knappe en Torsten Wenzel die het voortouw nemen. In die rustiger stukken liggen de referenties met de vroege Porcupine Tree en vooral met het laatste solo-album van Steven Wilson. Het zit allemaal vrij gelaagd in elkaar en de composities beklijven niet snel. Dat is vaak het geval bij hoge kwaliteit prog.
Dark Suns: nieuwe sterren die het progfirmament verlichten met het enerverende werkstuk 'Orange'. Benieuwd hoe deze band zich de komende jaren gaat ontwikkelen. Ik verwacht er veel van. Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 12)