Wat een week ... CD

STORM CORROSION - Storm Corrosion (2012)

Dat viel in het begin niet mee ... 

... wennen aan de onverwachte laid-back prog van Steven Wilson en Michael Akerfeldt, die beiden immers bekend staan om de wat hardere vertolking van het progressieve levenslied. Maar als die verkeerde verwachting in de prullenbak wordt gemieterd en het album zijn luister- beurten wordt gegund, dan groeit er iets moois.
Ik vermoed dat de invloed van Wilson's remasterwerk voor o.a. King Crimson en Jethro Tull en Akerfeldt's retrospectief via het laatste Opeth album 'Heritage', binnen Storm Corrosion z'n sporen heeft nagelaten. Het kan niet anders dan dat een diepergaande analyse door deze twee mannen van de rijke historie van de symfo en de prog een belangrijke input is geweest, bewust dan wel onbewust, voor dit album.
Het album opent prachtig met de rust van 'Drag Ropes' en de tien minuten titeltrack. Prachtig thema's in beide tracks die langs een lijn van ingetogenheid worden uitgebouwd en gelardeerd met o.a. prachtige (digitale?) mellotronstrepen en de bijna zweverige zang van afwisselend Wilson en Akerfeldt. Collega Henk viel er van in slaap. Ik ging er van dromen, dagdromen welteverstaan en dat is iets anders dan slapen.
Hoewel de muziek er slechts sporadisch en wellicht onbedoeld aan refereert, roept op een of andere manier de sfeer van het album bij mij herinneringen op aan de albums van Bo Hansson. In ieder geval is mijn aanvankelijke tegenvallende gevoel volledig weg. Heerlijk album! Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 20)