Wat een week ... CD

MOTHLITE - Dark Age (2012)

Inspirerend, creatief, vernieuwend ...

... dat is voor mij 'Dark Age' van Mothlite, het sideproject van Daniel O'Sullivan van Ulver. Anders gezegd, ik vind het een meesterwerk, een predikaat dat we niet te vaak moeten uitdelen maar in dit geval kan ik er niet om heen.
Verwacht geen overeenkomstem met O'Sullivan's muzikale basis. Van Ulver is immers weinig terug te vinden. Mothlite beweegt zich veel meer in de richting van Japan en David Sylvian en bovendien zijn er wat verbindingen met de sound van Talk Talk ten tijde van 'Laughing Stock'. Maar er zit een nog grotere dosis eigenheid in de muziek waardoor 'Dark Age'  per saldo onvergelijkbaar is.
Het album maakt tekstueel een tocht langs menselijke emoties en ook de muziek geeft daar uitdrukking aan. Bovendien gebeurt er veel, na een aantal akkoorden maken de composities een zwaai, er zijn experimenten, er wordt inventief en hoogstaand gemusiceerd, de produktie is helder en fris en alle elf tracks zijn zeer sterk. Ook het feit dat na meerdere luisterbeurten niet alleen de puzzelstukjes op z'n plaats vallen maar ook nieuwe ontdekkingen worden gedaan, spreekt mij zeer aan.
Ik ga er geen tracks uitlichten. Alles is even goed en verrassend. Een meesterwerk, gehuld in een prachtige hoes die al even opvallend en inventief is. Mothlite geeft uitdrukking aan de ware betekenis van het woord 'progressief'. En dat doen niet veel bands meer in dit genre.

Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 24)