ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

ÄNGLAGÅRD - Viljans Őga (2012)

Imposante comeback ...

... van de donkere Zweedse band Änglagård. We kunnen gerust spreken van 'een comeback' want het laatste album 'Buried Alive' dateert alweer uit 1996. De band toerde nog tot 2003 om zich daarna toe te leggen op hun beroep, familie en andere muzikale bezigheden. Nu dus terug met 'Viljans Őga', wat zoveel betekent als 'Uit vrije wil kijken'.
'Imposant' want Engdegard, Johnson, Holmgren, Brand en Olsson - nog steeds hetzelfde personeelsbestand - zijn niet alleen het spelen niet verleerd maar hebben vier indrukwekkende op prog en klassieke muziek gebaseerde composities gemaakt die gemiddeld een minuut of dertien klokken. De sound is duidelijk Änglagård maar er zijn meer rustpunten ingebouwd dan op 'Hybris' (1992) en 'Epilog' (1994), vooral ingevuld door het prachtige dwarsfluitspel van Anna Holmgren, en er is meer ruimte voor melodische lijnen. De rol van de mellotron is echter onveranderd.
Alle vier stukken zijn sterk maar 'Snårdom' en 'Längtans Klocka' zijn briljant met hun vernuftige opbouw, hun referenties aan het vroege Genesis en King Crimson, en het toewerken naar een climax.
Complimenten voor deze Zweden dat ze het vuur weer hebben kunnen aanmaken zonder gemakzuchtig in herhalingen te vallen. Het wordt moeilijk kiezen eindejaar. Harry de Vries (wat een week 34)