The Psychedelic Ensemble - 
The Tale of the Golden King (2013)
 

Label: Glowing Sky Records
Bandsite: www.thepsychedelicensemble.com
Running Time: 72:10
Reviewer: Harry 'JoJo' de Vries
Score:
(out of 5 Jojo's)


Zoals bekend, is de naam van de persoon achter The Psychedelic Ensemble onbekend. Dit om de beleving van de muziek van TPE niet te laten belasten door de activiteit van de artiest in het verleden. Daar valt wat voor te zeggen.
Ik heb een zwak voor TPE. Omdat de vorige albums een goed tot uitstekend niveau hadden (zie eerdere recensies op ProgLog AFTERglow) maar ook omdat de man, dat weten we dan weer wel, een tomeloze inzet heeft, een groot deel van de muziek componeert, samen met wat gasten uitvoert en produceert maar ook in de markt zet en promoot. Dat is een compliment waard. En dat maakt het lastig om kritisch te zijn. Op aspecten van 'The Tale of the Golden King' toch wat kritiek deze keer.

De hoestekst stelt dat het album weliswaar tien losse tracks kent om te kunnen navigeren maar dat het in zijn geheel moet worden beluisterd. Van de 'Overture' tot en met de 'Finale'. Een concept dus dat is geconcipieerd vanuit Middeleeuwse legenden over koningen en helden tot het verhaal van de Gouden Koning. Een typisch thema voor symfonische en progressieve rock. Maar het gaat natuurlijk met name om de muzikale vertaling.
De eerste drie tracks, 'Overture-The Great Kingdom', 'The Prophecy of the Seer-The Transformation of the King' en 'The Golden King' kosten mij moeite. Hoewel er mooie en virtuoze synthloopjes te horen zijn, á la Rick Wakeman, en prima melodielijnen en passages die refereren aan Yes, is het teveel van het goede. De meester vindt zich in de dosering en die is zoek. Nóg een laag, nóg een instrument erbij, nóg een overgang en weer terug, nóg een solo soms naast of over een andere solo heen. Dat gebeurt vaker in het symfonische metier maar de grote lijn moet wel in het oog en oor blijven en die is in deze drie tracks verdomd lastig vast te houden.
'Captive Days' bevat relatief rustiger vaarwater. Zo vind ik TPE op z'n best: dynamisch maar met een goede afwisseling en balans tussen erupties en ingetogener passages. Zoals ook 'The Queen of Sorrow', startend met akoestisch gitaarspel en gezegend met de mooie stem  van Ann Caren en orkestrale arrangementen, mij vanwege die balans bevalt. 'Save Yourself' is een song met jazzy invloeden en een lekker ploppende bas, een prima orgel- en pianosolo en goed gezongen door TPE zelf. Ook hier evenwicht in dynamiek zoals ook in 'Make a Plan-Golden Swords', hoewel het halverwege weer erg veel wordt. En in 'The Battle' kun je gezien de titel niet anders verwachten dan drukte maar ook nu raak ik de draad een beetje kwijt.
Wat volgt is de weldadige rust van 'Great Day', gezongen door Caren. Afsluiter 'Finale-Arise!-Great Kingdom' klokt bijna twaalf minuten, begint orkestraal, eerdere thema's komen terug en TPE trekt alle registers open en dat zijn er wederom veel.
Op vorige albums stonden ook wat onrustige stukken maar TPE schiet er nu in door. Dat is jammer want de technische en compositorische kwaliteiten van TPE zijn onomstreden. Als bij een volgende gelegenheid de balans weer wordt gevonden dan resulteert dat ongetwijfeld in een hogere waardering. Harry de Vries (10-2013)

Personnel:

The Psychedelic Ensemble - guitars, synthesizers, organs, piano, mellotron, bass, drums, percussion, cigar box guitar, dulcimer, mandolin, lead and backing vocals
Ann Caren - lead and backing vocals
The Psychedelic Ensemble Orchestra - conducted by Jonathan Roberts


Discography:
The Art of Madness (2009)
The Myth of Dying (2010)
The Dream of the Magic Jongleur (2011)
The Tale of the Golden King (2013)