ProgLog AFTERglow

HEKZ - Caerus (2014)

Label: BMHAudio
Bandsite: http://hekztheband.com/
Running Time: 77:18
Reviewer: Harry 'JoJo' de Vries
Score:
(out of 5 Jojo's)


Over het algemeen klinken de bands die zich bewegen binnen het progmetal-idioom als 'koekoek ene dreun'. Inwisselbaarheid doet vaak opgeld. Hekz is ook actief binnen dat genre maar voor hen maak ik een positieve uitzondering. Een toelichting.
Deze Engelse vijfmansformatie brengt met 'Caerus' haar tweede studioalbum uit. Hoewel ook hier de traditionele metalelementen aanwezig zijn - snelle riffs, veel powerakkoorden, dubbele bassdrums, twee gitaristen en een veelvuldig gebruik van chromatische toonladders - voegt Hekz ook andere elementen toe: gedoseerde, sterke toetsenpartijen, het gebruik van het Hammond Organ en mooie overgangen naar rustiger en vaak ook symfonische passages. Zoals Shadow Gallery dat ook zo goed beheerst. Bovendien is de band gezegend met een drummer, Kirk Brandham, die de boel strak bij elkaar houdt. En de zang van Matt Young is ronduit sterk. Hij doet mij denken aan Dan Swano van Nightingale. Ten slotte beklijven de composities snel door pakkende thema's. 'Last but not least' is de produktie uitstekend en is de mix verzorgd door John Mitchell, gitarist van It Bites, Kino en Arena.
Het album opent sterk met 'Progress & Failure' waarin het strakke drumwerk een 'earcatcher' is en direct de uitstekende vocalen opvallen. Een favoriete track. Dat geldt ook voor 'Liberation', het heerlijke 'Disconnect the World' en 'From Obscurity to Eternity'. Melodielijnen schieten weg door verrassende overgangen en symfonisch getinte intermezzi maar vinden elkaar op de rode draad van genoemde composities altijd weer netjes terug.
In het middenstuk van het uit negen tracks bestaande werkstuk zakt mijn aandacht enigszins weg om weer volledig gegrepen te worden door 'Homo Ex Machina' en vooral door het bijna 18 minuten durende en afsluitende epos 'Journey's End' waarin Hekz alle registers opentrekt en een staalkaart van hun kunnen toont: introverte passages, heftige erupties, technisch hoogstaand uitgevoerd en altijd de hoofdlijn in het vizier houdend.
Mijn kennismaking met Hekz typeer ik als 'verrassend'. Een prima toekomst ligt in het vooruitschiet zo lang de band, zoals op 'Caerus', bij zichzelf blijft, zijn eigenwijze eigenheid behoudt en niet probeert om bijvoorbeeld een tweede Dream Theater te worden. Van die klonen hebben we er al genoeg. In ieder geval bracht deze interessante band met 'Caerus' een uitstekend album op de markt dat de volle aandacht van de progscene verdient. Nu nog van die clichématige en uitwisselbare metalhoezen af zien te komen. Harry de Vries (01-2015)

Personnel:
Al Beveridge - guitar
James Messenger - keyboards
Kirk Brandham - drums
Matt Young - bass, vocals
Tom Smith - guitar

Discography:
Tabula Rasa (2012)
Caerus (2014)