Oxley&Meier - The Colours of Time (2016)

Label: MGP Records
Bandsite:
http://www.meiergroup.com/oxley-meier
Running Time:
63:36 + 54:41

Reviewer: Henk Vermeulen
Score: 
(out of 5 JoJo's)


Pete Oxley en Nicolas Meier zijn twee jazzgitaristen en componisten. Eerder werd hier voorganger 'Chasing Tales' (2016) besproken. Bij het beluisteren van de eerste klanken van 'The Key of Klimt', openingstrack van het dubbelalbum 'The Colours of Time', kreeg ik associaties met Soft Machine ten tijde van 'Third' (1970) en de drie albums erna. Met o.a. een op Steve Reich gebaseerd minimalistisch intro, afgewisseld met gevarieerde en uiterst avontuurlijke, naar climaxen toegroeiende intermezzo’s, om geleidelijk aan weer te eindigen in de geruststellende, minimalistische klanken van het intro.
Tijdens het tweede nummer 'Meeting Dewa' (zou hiermee de virtuoze Indonesische muzikant Dewa Budjana bedoeld worden?) zag ik Robert Wyatt voor mij die destijds, in zijn rolstoel gezeten, een vocale bijdrage leverde aan 'Calyx' van het titelloze debuut van de Canterbury-band Hatfield and the North (1973). De overige tracks van CD 1 van 'The Colours of Time' roepen overigens geen Canterbury-associaties meer op. Deze krijgen á la 'Chasing Tales' vorm via virtuoos gespeeld (semi)akoestisch gitaarwerk. De melodieën zijn te kenschetsen als een ontspannende jazzy mix van oriëntaalse en Zuid-Amerikaanse klanken waarbij ook pastorale elementen niet geschuwd worden. Muziek voor momenten waarin men behoefte heeft aan rust en ontspanning!
Op CD 2 worden beide gitaristen begeleid door een ritmesectie. Het geheel klinkt daardoor niet alleen inhoudelijk rijker maar vooral spannender, energieker en avontuurlijker. Het kwartet speelt begaafd en fantastisch met elkaar samen. De meeste composities zijn gebaseerd op klassieke westerse jazz bouwstenen - vooral qua baslijnen en ritmes - waaromheen op geraffineerde wijze de meest uiteenlopende oriëntaalse klanken zijn gevlochten. Door die op creatieve wijze toegevoegde exotische elementen klinken de composities niet traditioneel maar eerder experimenteel en bij vlagen zelfs psychedelisch. Het ruim 8 minuten durende 'Breeze' is daarvan het beste voorbeeld. En wat te denken van het opzwepende 'Riversides', waarin je je in een verhaal van Kara Ben Nemsi waant tijdens een spannende achtervolging in de woestijn!
Oxley en
Meier hebben met 'The Colours of Time' een zeer interessant progressive jazzalbum geproduceerd dat niet alleen jazz liefhebbers zal aanspreken maar zeker ook progrock liefhebbers. Zowel de duobezetting als het kwartet op dit dubbelalbum bevatten elk hun eigen sfeergeheimen. Afhankelijk van je stemming kun je kiezen: relaxatie of avontuur? Wat een luxe! Henk Vermeulen (02-2017)


Personnel:
Pete Oxley - guitars
Nicolas Meier - guitars 

Paul Cavaciutti - drums
Ralph Mizraki: acoustic and electric bass 


Discography:
Chasing Tales (2016)
The Colours of Time (2017)